اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

اسمان شعروغزل و ... تک بیتهـای زیبــــای منصورگروسی

بیتها و تک بیتهای زیبا . آسمان شعر غزل فقط با وبلاگهای ادب پارسی و موسیقی اصیل ایرانی تبادل لینک می نماید

بیتی بداهه که امیــد است مطلع یک غــزل زیبــا گردد

 

 

             این  واژه ی  زیبای  سخن    بیش ز  قند  است   

 

 

 

 

 

              دل  عاشق همه  غم  باشد و خواب نه بر تمکین است  

 

                            عاشقی  کـــی بود  از   آنکـــه   ســـرش   بالین است  

 

 

 

             تا  مطلع  و بیت  دگر  ای یار وفادار  شادی  ببرت  باد  خدای تو  نگهدار    منصور 

دو بیت از دو غزل زیبای عارفانه

 

 

             این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

               آنچه  دیدم  و  ندیدیم  از  جهان   

 

                                                             جملگی  بگذار  و بگذر  هوشیار   

 

 

 

                               و  بیتی  از  یک  غزل  زیبای از دل  برخاسته    

 

 

                                                الهــــــــــــــــــــــــی    

 

               می خواره ی  عاقبت  به  خیرم  گردان   

 

                                                    در  کوی  خودت  محو  به  سیرم  گردان  

 

 

                تا  مطلع و  بیت  دگر  ای یار  وفادار   شادی  ببرت  باد خدای تو  نگهدار    منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غـزلی دلــنشین گـردد

  

             این   واژه ی   زیبای   سخن  بیش  ز   قند  است   

 

 

 

 

 

               همه  دم  ز دیده گانم ز  غمت چه خون  فشانم  

 

                                        چه  دو دیده  چشمه ای  شد که  ز  دید ناتوانم  

 

 

 

                             تا   دیگر   سرایش   شاد    باشید                   منصور 

دو بیت از دو غزل زیبای دلنشین

 

 

               این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

               بادی آمد  که  برد  کوی  تو   خاکستر  من  

 

                                               تا  ببینی  که  غمت  کرده  چه با  پیکر من  

 

 

 

                                           و   بیتی  از   یک  غزل    دیگر   

 

 

               من   بخــودم  نامــدم  اینجـــا  روم   

 

                                                         بلکه  دلم  در پی  جام و  سبوست  

 

 

              تا  مطلع و بیت  دگر  ای یار  وفادار   شادی  ببرت  باد  خدای  تو نگهدار     منصور 

بیتـی بداهــه که امیــد است غـزلی دلـنشین گــردد

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز   قند   است  

 

 

 

 

 

             تو ای  دیده  اگر  خون  هم  بریزی   

 

                                                        چو  این  در  را  نبندی  در ستیزی   

 

 

 

                                   تا  دیگر   سرایش     شاد  باشید              منصور  

بیتی از یک غزل زیبای دلنشین ابیات بیشتر در بلاگفا

 

 

              این   واژه ی   زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

               گر چه سرمست  به خرگاه  دلم تاخته ای  

 

                                               فرش  رنگین  غمی  بر دلــــم  انداخته ای  

 

 

                با  تشکر از  عزیزانیکه    اینجانب  را  مکرر  به فیس بوک    دعوت  می نمایند 

 

                اگر چه  محفل  شما  عزیزان  زیباست    با عرض  پوزش  اینجانب  خود  را     قابل  حضور 

 

                در  محفل  و  جمع  شما   خوبان  نمیدانم   

 

                به  اطلاع  کلیه  دوستان  عزیزم  نیز  می رساند  که  اینجانب  هیچگونه  صفحه ای 

 

                در  فیس بوک ندارم    و غزلها   و  اشعار    مندرج  در فیس بوک  بنام  اینجانب     توسط   

                                        

                دوستان  خوب  و  عزیزم  درج  گردیده  است                  دوست دار  همگی شما  منصور 

دو بیت از دو غزل

 

 

                این  واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                 شود آیا  که  بچوشم*  لب  زیبای  تو  را  ؟  

 

                                                یا   در  آغوش   بگیرم   قد  رعنای  تو  را  ؟  

 

 

                                            ابیات  بیشتر   از  این  غزل  در  آسمان شعر و غزل  بلاگفا  

 

 

                                               و  بیتی  از   غزلی   دیگر   

 

 

 

                  تا  کی  اندر  هجر  تو  من  در  فغان  

 

                                                          بی  امانم   کـــردی  و   افـــروختی  

 

 

                                 چوشیدن  پارسی  دری   بمعنای  مکیدن  است  .  بچوشم* =  بمکم 

 

 

                                تا  دگر  بار   شاد   و   سرافراز  باشید            منصور 

بیتــــی از یک غــــزل از دل برخــاسته

 

 

               این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش   قند  است   

 

 

 

 

 

                 سرو بالا   آفرین رویی   قیامت  منظری   

 

                                               هر چه   گل دیدم  تو   گل    ز آن  برتری  

 

 

 

                                    تا   بار  دگر     خدا  نگهدار      منصور 

دو بیت از یک غــــزل از دل برخـــــاسته

 

 

         این   واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

          هر که  عاشق شد که چون  فرهاد  نیست  

 

                                        ای  بسا  صـــد  ناله  یک  فــــــریاد نیست   

 

 

           گـــر چه  هــر دو  گـــفته  بر  یک  ره  بود   

 

                                          لکن   از  حلاج    چــون  شـــداد   نیست  

 

 

 

                             تا  بار  دگر    خدا   نگهدار                 منصور  

بیتی از یک غزل و بیتی بداهه

 

 

              این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

              رو  قد ما را  ببین  شد  ز غمت  چون  کمان   

 

                                              تا  به کی  از  آن  قدت  من  بکشم ؟  الامان  

 

 

 

 

                                                     و  بیتی  بداهه   

 

 

              مادام  به  دام  تو  گــــرفـــــتار  چـنـــیـنم   

 

                                                پنهان چه کنم  زار و چنین  گوشه  نشینم   

 

 

 

             تا  مطلع و بیت  دگر  ای  یار  وفادار   شادی  ببرت  باد  خدای  تو  نگهدار    منصور 

بیتی بداهه که امید است غزلی شیرین گردد

 

  

                این   واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                    سینه ام   از دست   خـــون آلود  اوست  

 

                                              خون رساند بر دو چشمم همچو جوست  

 

 

 

                                    تا  دیگر  بار   شیرین  کام  باشید        منصور 

دو بیت از دو غــــزل از دل برخــــاسته

 

 

               این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

 

 

 

 

 

                  نگاهی کرد    چشمش  آشــنا  بود   

 

                                                  تو  گویی  عمری از این دل  جدا بود   

 

 

 

                                            و مطلع   غزلی  دیگر    

 

 

                  آن  کیست  که  با  یار  من اش  کار  ندارد ؟  

 

                                        او  را  چـــو   ببیند  ســــر  و  دیوار  ندارد  ؟   

 

 

 

 

                            تا  دیگر  بار    شیرین  روزگار    باشید               منصور 

 

مطلع غزل ((((( سرٌِ مگو ))))) و بیتی از غزل (((( ساقی باقی ))))

 

 

              این   واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز  قند  است  

 

 

 

 

 

                هر که  دارد   سخنی   غـــیر  لب یار   مگو   

 

                                             و ر  به لب میرسی از  پرده ی  اسرار  مگو   

 

 

 

                                               و  بیتی  از  غزلی   دیگر   

 

 

                و گرم  تو  جان  بگیری  بخودت  قسم  دلیری   

 

                                            بکنم  که تا  ببینی   چـه  هنوز   می  پرستم  

 

 

 

 

                 ابیات بیشتر     از این  دو غزل     در اسمان شعر  بلاگفا                     منصور  

بیتی بداهه و بیتی از یک غزل

 

 

             این   واژه ی   زیبای  سخن   بیش  ز   قند  است  

 

 

 

 

 

              گر کــه   دشنام  دهی   من  به سر   تمکینم   

 

                                         ز آنکه  در صوت  تو من  شهد  و شکر می بینم   

 

 

                                           و  بیتی  از  یک  غزل   

 

 

              ای دیده  مکن  تو  بیش  از این در گیرم  

 

                                                   گر  بیش  کنی  من از  غمش  میمیرم    

 

 

                               تا  سرایشی   دیگر    خدا  نگهدار             منصور 

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غـزلی دلــنشین گردد

 

 

              این   واژه ی  زیبای  سخن   بیش ز  قند   است   

 

 

 

 

 

                 بی روی تو  با یاد تو  ای گل  هم آغوشی  کنم  

 

                                        روی تو را  دیدم  دمی  کی بر  فراموشی کنم  

 

 

 

                                     تا   بار  دگر    خدا  نگهدار          منصور