بیتی از یک غزل از دل برخاسته

            این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش  ز  قند  است 

                                چشمی  که خــــدا داده   نهم  آن  کف  پا را 

                               باشد  که  رود  خاک  کف اش  چشم دو تا را 

                                               تا  دگر  سرایش          خدا نگهدار            منصور

بیتی از یک غزل از دل برخاسته این غزل نه بیت است

           این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش  ز  قند   است 

                     جز  روی  خوش تو  محرمی نیست   بیا 

                                              بر  درد   دلم   که   مرهمی  نیست  بیا 

                                     تا   بار  دگر         خدا  نگهدار               منصور

بیتی زیبا از غزل ده بیتی (( چشم دلنواز ))

            این  واژه ی   زیبای    سخن    بیش    ز   قند   است 

                              همه   آهوان  بمردند  و   نماند   جز گرازی 

                              نه که گل  ز بن  شناسد نه بدل کند نمازی 

                                                       این  غزل  ده  بیت است  

                    ابیات بیشتر  را  در اینجا  بخوانید http://asemanesher.blogfa.com/post-245.aspx 

                           تا    سرایشی  دگر     شاد و کامروا     باشید           منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هفت بیت است

            این   واژه ی   زیبای   سخن   بیش   ز   قند   است 

                     ای خلیلی   که  جلیل   از تو  به  تعریف  آمد 

                                            تو  همانی  که در  آتش به  سکوت  آمده ای  

                                      شاد   و  شیرین  کام    باشید           منصور

بیـــــتی از یک غـــــزل از دل بر خـاستــــــه

             این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش   ز   قند   است  

                                     این نه منم  که دم زنم  دم ز تو باشد ای صنم 

                                     تیر نگه   چو  میزنی    من  چه  سپر   بیفکنم 

                                                   همیشه  سرافراز   باشید                  منصور

بیـــــتی از یک غـــــزل از دل بر خـاستــــــه

           این   واژه ی   زیبای  سخن     بیش  ز   قند   است 

                      کشته صد داری  تو گر  از این  قبیل 

                                                       عیننی   عـــند الفراقک   سلسبیل 

                                            تا  بار دگر      بهار دل   باشید               منصور

بیتی از یک غـــــزل از دل برخـــــاسته هشت بیت است

             این    واژه ی    زیبای    سخن    بیش  ز  قند  است 

                     بازم  این   دل   آتشی  از  سر  گرفت 

                                                           دیده چشمش  دید و غم  پیکر  گرفت 

                                         تا   بار  دگر            خدا  نگهدار                     منصور

بیـــــتی از یک غـــــزل از دل بر خـاستــــــه

             این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز   قند   است 

                          بزن  مطرب    که  ســازت   بر فغانست 

                                                       بخون  افتاده  دل  ز آن  خون  چکانست 

                                         تا  دگر  سرایش   شاد      باشید                 منصور

بیتی از یک غزل از دل برخاسته

           این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش   ز   قند  است 

                   چو دیدم  روی او   دل  باز   مالید 

                                                           ز نا دیدن   چه  گویم   دل  بنالید 

                                    تا  سرایشی  دیگر    دلشاد  باشید                 منصور

بیتی از یک غزل از دل برخاسته این غزل نه بیت است

            این    واژه ی    زیبای    سخن    بیش  ز   قند  است  

                             خسته ام بسکه  بر این  غصه  نشستم  شب و روز 

                             غصـــه ای  نیست    نخوردم   کـــــه  تلـــنبار   توام 

                                       تا  دگر  بار                  خدا  نگهدار                  منصور

بیـــــتی از یک غـــــزل از دل بر خـاستــــــه

            این   واژه ی    زیبای  سخن    بیش    ز  قند  است 

                        روزم  خیال و  شبم   با  شهاب  عشق 

                                                  خطی به  کوی  دلبر  خوبم  کشیده ام 

                                      تا   دگر    سرایش              شاد  باشید              منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

           این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش    ز   قند   است 

                    مکث من   بر دیدنت   مکثی  بلند 

                                                             ای گل  نا دیدنی   تا کی کمند  ؟ 

                                       تا  دگر  بار    خدا       نگهدار                منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

            این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند   است 

                      قتـــیل  عشق  او  را  غم  نباشد 

                                                               به جز وصلش  دگر  مرهم  نباشد 

                                         تا  دگر بار             خدا نگهدار                         منصور

بیتی بداهه کـــــه امیــــد است غزلی دلنشین گردد

            این   واژه ی   زیبای    سخن   بیش   ز    قند   است 

                          من بوسه  زنم  به  پا  و  دستی 

                                                              ز ین  ره  بکشد   مرا  به مستی 

                                           تا  بار دگر      شیرین  کام   باشید                  منصور

مثنوی

            این  وازه ی   زیبای  سخن    بیش   ز   قند   است  

                           من  سکوت از  عشق  تو  آموختم 

                                                      در حضورت  با  سخن  لب  دوختم 

                               بیتی از یک  مثنوی  عارفانه     بیست بیت  است                 منصور