دو بیت از دو غــــزل از دل برخــــاسته

               این  واژه ی  زیبای  سخن  بیش  ز  قند  است   

                  نگاهی کرد    چشمش  آشــنا  بود   

                                                  تو  گویی  عمری از این دل  جدا بود   

                                            و مطلع   غزلی  دیگر    

                  آن  کیست  که  با  یار  من اش  کار  ندارد ؟  

                                        او  را  چـــو   ببیند  ســــر  و  دیوار  ندارد  ؟   

                            تا  دیگر  بار    شیرین  روزگار    باشید               منصور 

بیتی بداهه که امیــد است غـزلی دلـنشین گردد

             این  واژه ی  زیبای  سخن   بیش  ز  قند   است  

                 بر صلیب آورده ام  جان  ای  حبیب   

                                               آشـــنا با تو  ولـــی  بر آن  غـــریب   

                                      شاد   باشید             خدا نگهدار             منصور