این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
یک نگاهم در پگاهم آرزوست
تا بیفتد بر نگاهش آنکه دوست
صورتش را این چنین زیبا کشید
کس به عالم رخ چنین زیبا ندید
این مثنوی پانزده بیت است منصور
این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
گر که بسوزی به قهر و ر بگدازی به جبر
کی ز تو سر بر کشم وصل توام آرزوست
تا سرایشی دگر شاد باشید منصور