بیتی از یک غزل دلنشین این غزل هفت بیت است

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

                   ز ین  شراکت  همه  شب   از  غم  تو  بیدارم 

 

                                           خون من   می خوری و   من   ز دلم  خونخوارم 

 

 

 

 

                                     مدام   چون  فروردین   با طراوت  باشید                    منصور