بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

            این   واژه ی   زیبای  سخن    بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                        چو  قلیانم  که   آتش  بر  سر  افتاد 

 

                                                     و  دودم   از  جگر   بر  هر   در  افتاد  

 

 

                             تا   دگر  روز      نوروزی   باشید                منصور