این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است یاد او چشم مرا باران گرفت خاطراتش در خیالم جان گرفت رفت اگر از نزد من آن بی وفا او که با دستی ز من پیمان گرفت هر کجا گشتم به صحرای خیال روی خود را او ز من پنهان گرفت این غزل هشت بیت گردید چون گل با طراوت باشید منصور |