بیتی از یک غزل از دل برخاسته

 

 

          این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                 من و  زاهدی و  حاشا    که  رهش  دگر  بگردم 

 

                                            نگهی  دگر  به  من  کن   که   منم   خمار  باده 

 

 

 

                                        این  غزل   هشت  بیت  است               منصور