بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش  ز   قند   است 

 

 

 

 

                       ای  که  دَمَت  زنده  کند  مرده  را 

 

                                                           شاد  نما    این  دل    افسرده  را 

 

 

 

 

                                          تا   دگر  بار             خدا نگهدار           منصور