این   واژه ی   زیبای    سخن     بیش   ز   قند   است 

                   مهـــرم   از  غــیر  برای   تو   بریدن  دارد 

                                                     و ز  رخ  ناز  تو   هم  غمزه  خـــریدن دارد 

                   گر چه دستم نرسد تا بکشم نقش رخت 

                                                      لکن  انکس  برسد گل چه  کشیدن  دارد 

                  منکه  دلبسته ی  آن سرو چمان چمنم 

                                                        شربت  از  لعل  لب  یار   چشیدن  دارد 

                  جز  روی  با نمکت هم که  نبیند  منصور 

                                                        محض آن روی  دگر کس که ندیدن  دارد 

                                           این   غزل  ده   بیت   است                    منصور