بیتی از یک غزل دلنشین این غزل هفت بیت است

 

 

 

          این   واژه ی     زیبای   سخن     بیش   ز    قند   است 

 

 

 

 

                    خمار  از چشم  او   باید  بیاموزد   خماری  را 

 

                                                  که بوی   زلف  او   گم  میکند   باد  بهاری  را 

 

 

 

 

                                           تا   دگر   بار     شاد   باشید                  منصور