این   واژه ی    زیبای   سخن     بیش   ز   قند   است 

                  چشمت  ار  سیل  شود   رفته  نمی آید  باز 

                                               ای دل  امید  ببستی    کنون  هم   تو  بساز 

                                        این  غزل   ده بیت     است              منصور