این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش    ز    قند    است 

          الـــــهی 

                 گفتی  بمان  گریختم 

                               بر هر چه  شد  آویختم 

                                               مهرت  بدل  انگیختم 

                                                          دانم  گنهکارم  ولی 

                                                                      خود  آبرویم   ریختم 

                 تا   دگر   بار                                      خدا  نگهدار                         منصور