این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
الـــــهی
گفتی بمان گریختم
بر هر چه شد آویختم
مهرت بدل انگیختم
دانم گنهکارم ولی
خود آبرویم ریختم
تا دگر بار خدا نگهدار منصور