این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش    ز  قند   است 

                دل   برده ای   ای  صنم   ز  خویشم 

                                                            گردد    که  لبت  کشم  به  نیشم  ؟ 

                      این   غزل   هشت   بیت  است     تا  دگر  بار      خدا   نگهدار             منصور