بیتی از یک غزل

 

 

         این   واژه ی    زیبای    سخن      بیش    ز   قند   است 

 

 

 

 

 

                جان و  دل   اندر  برت  پروانه   شد 

 

                                                              و ین  عجب  باشد  تو را   پروا  نشد 

 

 

                              تا   دگر   بار                  خدا نگهدار                     منصور