بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

         این   واژه ی    زیبای    سخن      بیش   ز   قند   است 

 

 

 

 

                 دلبر   خفا  رود   و   تو   گویی   برابرست 

 

                                                    دل بر  هوای دیدن  رویش  به  مجمرست 

 

 

 

                                     تا  بار  دگر       خدا  نگهدار                   منصور