این    واژه ی    زیبای    سخن      بیش    ز   قند    است 

            خواهم   شدن  بکوی  تو  با  گریه و  به  آه 

                                                      شاید    اثر  کـــند    بدهی    یکـدمم   پناه 

                                   تا   دگر بار              خدا نگهدار                      منصور