بیتی از یک غزل از دل برخاسته شش بیت است

 

 

          این    واژه ی     زیبای    سخن     بیش    ز  قند  است 

 

 

 

 

 

              ترسم  که  بمیرم   من  از این  رنج  جگر  سوز 

 

                                                  روزم  شده  شب کی بشود  شب ز غمت روز ؟

 

 

 

                    تا    سرایشی  دگر     دل  زیبا  پسند  شما       شاد  باد               منصور