این    واژه ی    زیبای     سخن    بیش   ز   قند   است 

               سهم من از  روی تو    بردن  این آبروست 

                                                          آبرویم رفت و   دل  در پی تو کو به کوست 

                                  تا دگر سرایش             خدا نگهدار            منصور