این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش   ز    قند    است  

              هر شب  از  کوی تو   افتان  و چه  خیزان  بروم 

                                                 اشک  من    ابر   بهار  است   که    ریزان  بروم 

                                 همیشه  چون   گلهای   بهاری  با  طراوت باشید                منصور