این    واژه ی     زیبای     سخن    بیش    ز  قند   است 

                    این  دلی  با  او   مدارا  می کند 

                                                                با  من  بی چاره   دعوا  می کند 

                   هر چه کردم   تا گریزم  من  ز دل 

                                                                بازم  او  حاشا  و  غوغا  می کند 

                  بار عشقی را کشیدم پشت خویش 

                                                             من کشان او  هم  تماشا  می کند 

                  گوییا   منصور   اینجا   مجرم  است 

                                                             یار و  دل  با او   چه  دعوا  می کند 

                     این غزل   بداهه    هشت بیت    گردید                  شاد باشید                  منصور