بیتی بداهه

 

 

         این   واژه ی     زیبای    سخن     بیش    ز    قند   است  

 

 

 

               دیدمش مست  و  خرامان  چه زمین گیر  شدم 

 

                                                   بسکه   زیباست    ندانسته    به  تکفیر   شدم 

 

 

 

                                                کامروا     باشید                   منصور