بیتی بداهه

 

 

         این    واژه ی    زیبای    سخن      بیش    ز    قند   است 

 

 

 

 

 

             هر دم  نگه  کردم  به  خود   آه  از  نهادم  می رود 

 

                                                بر  آسمان  از  دست  تو   دائم  چه دادم  می رود 

 

 

 

                                                       شاد   باشید                    منصور