بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

         این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش    ز    قند    است 

 

 

 

 

               من  دلم   بی روی تو   در ماتم  است 

 

                                                              گر  نباشی   دل  به دنیای  غم  است 

 

 

 

 

                                      همچون  بهار   با طراوت   باشید                      منصور