بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

         این    واژه ی    زیبای     سخن    بیش     ز   قند   است 

 

 

 

 

                    چون کنم  بی روی  گل  با روزگار  ؟

 

                                                                 دل   ندارد   طاقت   هجر   تو   یار 

 

 

 

                                           همیشه   بهاری   باشید                منصور