بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

 

         این    واژه ی     زیبای    سخن     بیش   ز    قند   است 

 

 

 

                 دیده ام    تردید  دارد    این  تو  هستی   در برم ؟ 

 

                                                 کاین  چنین  من از دو چشمت  ناز زیبا  میخرم ؟ 

 

 

 

                                          دل   زیبایتان   همیشه    بهاری بادا             منصور