بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

         این    واژه ی     زیبای    سخن    بیش    ز    قند   است 

 

 

 

                 عاقبت  دل را   تو  بردی  ای  نگار 

 

                                                                 در پی  دل   من  دوانم   بی  قرار 

 

 

 

                          این غزل هفت بیت گردید              خدا   نگهدار     شاد  باشید       منصور