این   واژه ی     زیبای   سخن      بیش   ز   قند   است 

             آنکه  دارد   هدف   رهزنی     این  دل  ریش 

                                                     گو  دلم   برده  زمانی    مزنم   بیشم  نیش 

                                   تا  سرایشی   دگر             خدا نگهدار                   منصور