این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
شیشه ی دل با کمانت گشته خرد
جای آن کی می شود غم را سترد ؟
شیشه ها بشکسته ای ای گلعذار
غیر غم از روی تو منصور خورد ؟
تا دگر بار خدا نگهدار منصور