بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش    ز    قند    است 

 

 

 

             این  چه  سودا و  چه  غوغاست که  در سر دارم 

 

                                                  جــامی  از  غــم  به  لــبم   نــی که  برابر   دارم 

 

 

 

                                   تا  دگر بار             خدا        نگهدار                منصور