بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

           این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش   ز   قند    است 

 

 

 

                اسیر  خمــــارم     خمــــار   فراق 

 

                                                                  مرا  طاقت از  هجرت  افتاده  طاق 

 

 

 

                                           تا بار دگر                خدا نگهدار                 منصور