بیتی بداهه ی ( مستزاد )

 

 

           این   واژه ی    زیبای    سخن   بیش  ز    قند   است 

 

 

 

                     دل  مرد  از این   غصه و   زین  درد جدایی 

 

                                                                             ای  گل  تو  کجایی ؟   

 

 

                         هفت  بیت گردید  و بیت  اخر  ان چنین است 

 

 

                   منصور  که  با شور  دل  و دیده  به  راهست 

 

                                                                           ترسم   که    نیایی 

 

                         با این  بیت  مستزاد            تا دگر بار            خدا نگهدار          منصور