این   واژه ی    زیبای    سخن     بیش   ز    قند   است 

               لب  فرو  می بندم  و   دل  بر  دعاست 

                                                             ز آنکه  جای  بوسه ات  بر لب  بجاست 

                               این غزل   هفت  بیت  است            تا بار دگر  خدا نگهدار            منصور