مثنوی

 

 

          این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش   ز    قند   است 

 

 

 

              یک  نفیر از من یکی از نی  به پاست 

 

                                                               گر چه بانگ من ز بانگ  نی  جداست 

 

 

                             بیتی  مثنوی  که  امید  است  مثنوی  دلنشین گردد          منصور