بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این   واژه ی    زیبای    سخن    بیش   ز     قند    است 

 

 

 

              بر  وصــل   تو  گــر   شدم   به  راه  تردید 

 

                                                           بیچاره  دلم   که  بر تو  بسته است  امید 

 

 

                        تا   سرایشی  دگر               خدا نگهدار                       منصور