این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
این یکی بوسه که بین دو لبان من و توست
امتزاجی چه خوش از آب دهان من و توست
گل بگو گل چو ببیند ز کلامت منصور
تا حریفان برمند آنچه میان من و توست
تا دگر بار خدا نگهدار منصور