ابیاتی از غزل ( بوسه ) هفت بیت است

 

 

        این    واژه ی    زیبای    سخن    بیش    ز     قند    است 

 

 

 

            این  یکی  بوسه  که  بین  دو  لبان  من و  توست 

 

                                                امتزاجی  چه  خوش از  آب  دهان  من  و  توست 

 

 

 

           گل  بگو      گل    چو  ببیند   ز  کلامت    منصور 

 

                                                 تا  حریفان   برمند   آنچه   میان    من  و  توست 

 

 

                                  تا  دگر بار                   خدا نگهدار                    منصور