بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

         این   واژه ی     زیبای    سخن     بیش   ز    قند   است 

 

 

 

             خم  ابروی  وی ار  بر کمرم   خم  انداخت 

 

                                                          بجز از  خم  بدلم  هم  ز ازل  غم  انداخت 

 

 

 

                                        تا دگر بار                خدا نگهدار                منصور