این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است من از این نزار و زارم که دلم شده به بازی نه که چشم دلنوازی نه که یار جانگدازی نه صنم نه می نه مستی نه هوای بت پرستی چکنم در این بیابان ؟ برسان تو چاره سازی نه که مه نه شور عشقی نه شبی نه شب نشینی نه هوای آه و راهی نه که پرده ای ز سازی نه گلی بچشم منصور و نه که قبله ای نمازی چکنم به هجر و زجرم برسان تو دلنوازی تا بار دگر خدا نگهدار منصور |