این واژه ی زیبای سخن بیش ز قند است
دل یک شبه مجنون شد نادیده چه مفتون شد
اکــنون که به زنجـیرم با عشق تو در گیرم
این غزل نه بیت است تا دیداری دگر خدا نگهدار منصور