بیتی بداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این   واژه ی   زیبای    سخن    بیش   ز    قند   است 

 

 

                 جان و   دل من   شد ار  به  انبار 

 

                                                                 ای  مـــرغ  سحر   خــدا  نگهدار  

 

                           و  چهار بیت  گردید  که  شد مرغ  سحر ( ۱۴ )  بیت  اخر ان  چنین است 

 

                 شیرینی  عشق و  شور  منصور 

 

                                                                از  نظم     وی   آمـــدش   پدیدار 

 

                                  تا  مرغ سحر       خدا نگهدار                  منصور