این   واژه ی   زیبای   سخن     بیش  ز     قند   است 

               مطرب  دلـــــم از  آدم  و   عالم  بگرفته 

                                                         سـازی  تو  بزن  گـــریه  کنم  باز نهفته 

              از دست   غــم یار  و  ز اغیــار  حــزینم 

                                                         منصور مگو غم که کسی چون تو نگفته 

                                  تا  دگر  بار           خدا  نگهدار                   منصور