بیتی بداهه

 

 

           این   واژه ی    زیبای   سخن     بیش  ز    قند   است 

 

 

                 وای  از من و  این دل  و  ز نادانی  من 

 

                                                            دادم  نرســـد به  یار    پنـــــهانی  من 

 

 

                                         تا  دگر بار          خدا  نگهدار                منصور