مطلع غزل ( دین و دل رفته ) هشت بیت است

 

 

          این  واژه ی    زیبای   سخن    بیش    ز   قند   است 

 

 

 

             در پی  یک  رخ  زیباست  چنین  بی دینم 

 

                                                      هر  کجا  می نگــرم   آن  رخ  زیبــا   بینم 

 

 

                                          تا  دگر  بار    خدا  نگهدار          منصور