این   واژه ی    زیبای    سخن   بیش    ز   قند   است 

              گل  برده  دل  ز دستم   و ز  دست او  حزینم 

                                                   یارب  من از  تو  خواهم   هرگز  غمش  نبینم 

                                        تا  بار دگر          خدا  نگهدار              منصور