مطلع غزل ( دل آزار ) هفت بیت است

 

 

        این   واژه ی   زیبای    سخن     بیش   ز    قند   است 

 

 

 

           ما  ندیدیم    که  مهمان  به جفا  بیرون کرد ؟ 

 

                                                با  ضیافت  دل  مهمان  خودش  پر خون کرد ؟ 

 

 

 

                                 تا  مرغ  سحر      خدا نگهدار               منصور