این   واژه ی    زیبای   سخن    بیش   ز    قند   است 

                 هر سحر  مرغ سحر  شور دل   آورد  به سر 

                                                      خفتگان  از  چه  بخوابید   سحر  شد  در  بر 

                                       تا  بار دگر            خدا نگهدار               منصور