این   واژه ی    زیبای   سخن    بیش   ز   قند  است 

              گر چه عمریست  در این  وادی غم  حیرانم 

                                                    تو  بگو   مرغ  سحر   بهر چه   سرگردانم ؟ 

                                        تا  بار دگر     خدا نگهدار                 منصور