این   واژه ی     زیبای   سخن      بیش    ز   قند  است 

              کــشتی  من و بازم  ز تو  من  بین  که  چه  مستم 

                                               و ز  روی  تو  دیوانه شدم  جام شدم فتنه شکستم 

                                            تا  بار دگر    خدا نگهدار              منصور