مطلع غزل ( یار غمزده ) هفت بیت است

 

 

           این   واژه ی   زیبای   سخن    بیش   ز   قند   است 

 

 

 

              کو  مجالی  که  جمال   چو  غزالت  بینم  ؟ 

 

                                                    رغبتی نیست که آن  صورت و حالت بینم 

 

 

                                  تا  دگر  سرایش      خدا  نگهدار               منصور