بیتی فی البداهه که امید است غزلی دلنشین گردد

 

 

          این    واژه ی   زیبای   سخن    بیش    ز   قند   است 

 

 

 

 

 

            لطف  اگر   لطف  تو  و    درگه  اگر  درگه  توست 

 

                                              بجز  از  درگه  تو   من  دل و  چشمم  که  نجست 

 

 

 

 

                                 تا  دیگر   سرایش   شاد  باشید                     منصور